kedi sevmek

cidden en son yapacağım eylem. sevmiyorum şu hayvanları neresini seviyorsunuz anlamıyorum,aga bildiğin tiksiniyorum hatta korkuyorum aq bildiğin korkuyorum itiraf etmiş oldum,neyse benden uzak dursunlar aq

mırlamaya başladımı durmasın diye otomatiğe bağlayıp saatlerce severim,huzur verir.

kendini sevdiriyosa gayette zevkli bir eylem oluyor.

geçen sene ocak aylarıydı... buz gibi soğuk, apartmana sığınmış tatlı mı tatlı bir kedicik. tıkırtısına çıktım kapıya, baktım sağa sola volta atıyor... durur muyum, açtım dolabı, serdim önüne. sosisi önüne koyayım derken birden tırmaladı hain... paramparça etti elimi valla... kan tutar beni, allahtan bayılıp kalmadım, o kadar derinden çizmişti ki, parmağımdan kan fışkırıyordu resmen.. o gün bugündür elimi sürmüyorum kedilere. uzak dursunlar benden.

hayvanlara karşı genel olarak cırmalanma, ısırılma, tırnağının cildime temasından korktuğum için karnını sevip patileriyle oynayamıyorum ama başını filan severim. hele yavruları çok tatlı

hastalıklara iyi gelir, kalp atışlarınızı, nefes alışınızı düzenler. sakinleştirir, dinginleştirir. inanılmaz keyif verir. hayattan bedavaya alınabilecek güzel zevklerden biridir.

böyle motor gibi mırlaması yok mu mutlu mutlu. o an her şeyi unutup ben de mutlu oluyorum.

güzide verir hemde öyle bir huzur verirki.

instagramda prim yapan eylem.

arada çiziyolar ama güzel hayvanlar.

2009 yılından beri hergün seviyorum, çok eğlenceli bir durum :)

sıcacık huzurlu bir şey. nasıl sevilmez. çocukken her yaz yaylada ananemin yanında kalırdım. karnım ağrıyor diye mızmızlanırdım, ananem "kediyi karnına koy geçer ağrısı" derdi. yapardım şıp diye geçerdi sanki. yine aynı yaylada annemi babamı özlerdim, kediyi masaya koyardım. çenemi masaya dayayıp uzun uzun kedinin gözlerinin içine bakardım. sanki içimden geçenleri anlıyormuş gibi gelirdi. sonra gözümden iki damla yaş süzülürdü, onun gözlerinde de o hüznü görürdüm. çocuk aklı. sevin kedileri.

kendini sevdirmeyenine yapılmaz. ne yaparsan yap ya kaçar ya da çizer. 7 yıldır bi tek narkoz yediği gün sevebildim büyük kedimi. kız deli amk. kendini sevdireni sevmek çok güzel olsa da bazen seni kullanıyor onu bilerek sevmek hoş olmuyor mesela benim oğlan adgjkg çok güzel olm her türlüsü çok güzel.

olum cok güzel lan bugün oturdum sokakta yarim saat iki yavru kediyle oynadım müthiş zevkli ya.

kucukken beden eğitimi çantama koyup evlat edinecektim. lakin miyavlayacagini unutmuştum. en sevdiğim hayvanlardan biridir diğer yüzlercesi gibi.. edit annem çantamda kedi olduğunu anlayınca beni eve almadı. ve uzun uzun ağlamıştım (bkz: kıla ve toza alerjisi olan anneler )

ben kediyi sevmiyorum kediyle aşk yaşıyorum öpüyorum kokluyorum seviyorum kaşıyorum göğsüme bastırıp sarılıyorum sanki çocuğumu bulmuş gibi seviniyorum bir kedi görünce allahım sen bana kedileri nasıl ettiğin için şükürler olsun...

su anda yanımda yatıyor arada elimi isiryor veya ayaklarima surtunuyor.

huzur verir. ruhunuzu arındırır.

allah aşkına siyah kedileri de sevin. onları toplumca uğursuz görmüşüz. görünce saçımızı çekmişiz. kim uyduruyor bunu be. tüm canlıları kucaklayın. (bkz: hayvanlara karşı ırkçılık yapmak)

hayvanlara karşı fobim olmasa müptelası olurdum. gerçekten sevimliler.

doğal antidepresanların başında gelir.

https://hizliresim.com/U2Td74 sevilmez mi hiç?

https://hizliresim.com/TY3QCH Aşığım sanaaa doyamıyorumm

Hali hazırda 2 tane minnoş mu minnoş kediye ev sahipliği yapıyorum. Terapinin bambaşka bir boyutu bu

Az önce bahçemizdeki kediye "DOMBÜK! YAVRUM!! PELUŞ AYUM BENÜM!!!" diye bağırarak gerçekleştirdiğim eylemdir. Kıçını, göbeğini iyice yumurdum (bkz: body shaming). Bana bi rahatlama geldi.

ama kedinin seni sevmemesi... üzücü